یکی از عمده مشکلاتی که برای زوجین بعد از طلاق پیش می آید حضانت فرزند مشترک می باشد، و همیشه این ناراحتی واختلاف در والدین وجود داشته که در صورت فروپاشی زندگی مشترک حضانت طفل مشترک با چه کسی خواهد بود، مادر یا پدر؟
قبل از پاسخگویی به این مطلب لازم می دانم توضیح دهم که حضانت تنها در خصوص اطفال قبل از بلوغ تلقی می شود ، سن بلوغ در دختران نه سال تمام قمری و پسران پانزده سال تمام قمری خواهد بود. طبق قانون ایران حضانت که به معنی نگهداری و تربیت طفل می باشد. از لحظه تولد تا سن 7 سالگی خواه کودک دختر یا پسر باشد به مادر تعلق می گیرد و پس از آن حضانت دختر تا 9 سالگی و پسر تا پانزدهسالگی که متعلق به پدر می باشد. پس از رسیدن به سن بلوغ فرزند چه دختر و چه پسر ، خود فرزند تصمیم می گیرد که با پدر یا مادر زندگی کند و پس از رسیدن به سن بلوغ حضانت در خصوص نوجوان پسر یا دختر صدق نمی کند.
